vrijdag 13 juli 2012

Nachtstorm


Nachtstorm van Johan Theorin is het tweede boek uit een vierluik van verhalen dat zich afspeelt op het Zweedse Öland, een dunbevolkt eiland vlak voor de kust van het Zweedse vasteland. Elk deel speelt zich af in een ander jaargetijde. Sommige personages keren terug, maar de verhalen zelf kunnen volledig los van elkaar worden gelezen. Nachtstorm is het herfstdeel.

Inhoud
Een jong gezin met twee kinderen verhuist naar het eiland Öland omdat ze de drukte van Stockholm willen ontvluchten en trekken daar in een boerenhoeve dat ze gaan restaureren. Al gauw wordt het gezin door een groot drama getroffen als op een dag de vrouw in zee verdrinkt. De man blijft alleen achter en moet zich in al zijn vertwijfeling zien te redden en de kinderen zo goed mogelijk op zien te vangen. Dit lijkt op zich al moeilijk genoeg, maar wordt nog zwaarder als hij hij begint te vermoeden dat de geest van zijn vrouw nog ergens rondom de boerenhoeve rondwaart. Tegelijkertijd speelt er een verhaal over een jonge agente die achter een bende inbrekers aanzit die onder invloed van amfetamines steeds meer geweld beginnen te gebruiken.

Analyse
Johan Theorin heeft een aangename manier van schrijven en laat het verhaal rustig voortkabbelen zonder dat het ergens begint in te kakken. Misschien komt het door de mooie atmosferische beelden die hij weet te scheppen, waardoor het eiland en het seizoen waarin het verhaal zich afspeelt heel erg tot leven komt. Het verleden van het eiland en de boerenhoeve wordt door dagboekfragmenten van de moeder van de om het leven gekomen vrouw op een fraaie maar tegelijkertijd omineuze wijze geillustreerd. In het begin lijkt er niet veel van een plot te zijn, maar ongeveer halverwege het boek blijkt toch dat het verleden van het jonge gezin op een ingenieuze wijze is verweven met haar latere dramatische lot en vallen een heleboel puzzelstukjes mooi op hun plaats. De twee verhaallijnen van de jonge politieagente en die van het gezin lijken aanvankelijk weinig met elkaar te maken te hebben totdat de politieagente begint te vermoeden dat de vrouw van het gezin mogelijk door opzet om het leven is gebracht. Vanaf dan begint een onderhuidse spanning in het verhaal te kruipen, waarbij af en toe een aantal revelaties worden weggegeven die maken dat het verhaal een stuk gelaagder wordt en waardoor je als lezer weer heel anders tegen het boek aan gaat kijken. Verwacht evenwel geen spetterende apotheose, zo'n soort boek is het niet. Het einde van het verhaal komt nog vrij onverwachts als blijkt dat de vrouw van het gezin aan het einde van het dagboek zelf een aantal aantekeningen heeft gemaakt. Pas dan blijkt ook dat alles weer net in elkaar zat dan daarvoor werd gesuggereerd. Het is een mooi en pakkend einde, al zullen sommige lezers met vragen achterblijven.

Eindoordeel
4.5/5

woensdag 4 juli 2012

Metro 2033



Metro 2033 is een boek dat een aantal jaren geleden op internet verscheen en waaruit een zeer succesvolle computergame voortvloeide. Ik heb een exempaar van een officieel nog te verschijnen in het Nederlands vertaalde paperbackversie mogen ontvangen van notjustanybook.nl . Ik had op voorhand niet al te hoge verwachtingen. Ik kende de auteur niet, heb niets met computergames of met het betreffende genre, maar het bleek mij uiteindelijk erg mee te vallen.

Het verhaal
Het verhaal speelt zich af in een post-apocalyptische wereld, waarin de overblijfselen van de mensheid vanwege straling genoodzaakt zijn om onder de grond te leven. De protagonist van het verhaal (Artyom, een jongeman van begin twintig) krijgt van een geheimzinnig sujet een pakket in handen dat hij op een andere plek in het metrostelsel af moet leveren. Uiteraard moet hij daarvoor allerlei obstakels zien te vermijden, van elkaar bestrijdende milities tot gedegenereerde wezens die boven de grond leven en af en toe een uitje naar beneden maken.

Analyse
Hoewel Metro 2033 een tamelijk lineair verteld verhaal is - Artyom gaat van het ene metrostation naar het andere en komt telkens andere personages tegen op zijn queeste - heeft het boek me toch af en toe positief verrast met de manier waarop het is geschreven. De metro van Moskou wordt mooi in beeld gebracht met al haar lijnen, overstapstations, werkruimtes en geheime passages. De mensen die de metro bevolken worden al even kleurrijk in beeld gebracht en hebben vaak interessante verhalen te vertellen. Uiteindelijk stelt het verhaal misschien niet zo heel veel voor, maar juist door de spannende momenten wanneer Artyom met diverse gevaarlijke tegenstanders wordt geconfronteerd, de mooie atmosferische beschrijvingen, de kleurrijke personages is het lekker leesvoer waar je uren zoet mee bent. Een kritische kanttekening valt echter wel te plaatsen. Uiteindelijk gaat al dat rondtrekken door de metrogangen wel wat eentonig worden en weet je niet zo heel precies meer welke gebeurtenissen op welk metrostation hebben plaatsgevonden. Gelukkig helpt dan de plattegrond van het metrostation achter in het boek.  

Oordeel
4/5